Σημείο, γραμμή, επίπεδο.

Αρχιτεκτονική Μελέτη: Mold architects – Ηλιάνα Κερεστετζή
Φωτογραφία Παναγιώτης Βουμβάκης

Το HOMA είναι μια μικρή τουριστική μονάδα 180τμ. στη Βαγιά ∑ερίφου. Αποτελείται από 3 ανεξάρτητα καταλυμάτα με 2 υπνοδωμάτια και μικρό χώρο διημέρευσης. Οι εξωτερικοί χώροι, αναλογικά σαφώς εκτενέστεροι των εσωτερικών, περιλαμβάνουν εξωτερικές κουζίνες, καθιστικά, τραπεζαρίες και ιδιωτικές πισίνες για το κάθε κατάλυμμα.

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε το έργο είναι ο Νότος της Σερίφου, μια περιοχή με έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα. Ίχνη των εγκαταστάσεων των μεταλλείων βρίσκονται διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή και σηματοδοτούν την ύπαρξη ενός «δεύτερου επιπέδου κατοίκησης» – ενός πλούσιου υπεδάφους και μιας πολύ σημαντικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Σημείο: Οι οπές, σε μέγεθος δωματίου, που προέκυψαν απο τις εξορύξεις υποδηλώνουν την είσοδο σε ένα δεύτερο υπόγειο δικτύο στοών κάτω από το φυσικό επίπεδο του εδάφους.

Γραμμή: Στην επιφάνεια τα λιθόστρωτα μονοπάτια καθώς και το δίκτυο των σιδηροδρομικών γραμμών των βαγονιών, υπογραμμίζουν έντονες χαράξεις που εμβληματικά εντάσσονται στο άναρχο φυσικό τοπίο.

Επίπεδο: Οι χαράξεις αυτές παράγουν εκτεταμμένες επίπεδες επιφάνειες που λειτουργούν ως τεχνητές προέκτασεις του επικλινούς εδάφους.

Η αναγνώριση των δομών αυτών και η πρόθεση αναβίωσης ενός σεναρίου κατοίκισης κάτω από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους αποτέλεσαν τον κεντρικό άξονα του σχεδιασμού. Εκμεταλλευόμενοι την φυσική κοιλότητα του οικοπέδου χαράζουμε δύο τεθλασμένες γραμμές < ΓΡΑΜΜΗ > που χάνονται στο τοπίο. Οι δύο αυτές χαράξεις ορίζουν αντίστοιχα δύο επίπεδα πλατώματα, < ΕΠΙΠΕΔΟ > στα οποία χωροθετούνται τα καταλύματα (ένα στο πρώτο επίπεδο και δύο στο δεύτερο). Τα τρία καταλύματα τοποθετούνται σε μεταξύ τους στροφή εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα αλλά και ελαφρώς διαφοροποιημένες οπτικές προς την θάλασσα.

Τα καταλύματα προσεγγίζονται από το δώμα, μέσα από επιμήκεις οπές, με μία γραμμική σκάλα που σηματοδοτεί την είσοδο στο υπέδαφος – στο “νέο”επίπεδο κατοίκησης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Κατ’αναλογίαν των οπών < ΣΗΜΕΙΟ > που αποτελούσαν και την μοναδική πηγή φωτισμού στις σκοτεινές στοές των μεταλλείων, τα αίθρια, οι σκάλες και οι πισίνες προκύπτουν από τις τετράγωνες και ορθωνικές μάζες που αφαιρούνται από τα επίπεδα, δημιουργώντας εναλλαγές πληρότητας και κενού, εισάγωντας το φυσικό φωτισμό στους χώρους διαβίωσης. O έγχρωμος σοβάς στο χρώμα του χώματος, τα κτιστά έπιπλα από λευκό εμφανές σκυρόδεμα, το ξύλο και τα φυσικά βράχια που πλαισιώνουν την κατασκευή, υπογραμμίζουν την μονολιθικότητα μιας σύνθεσης, που προέκυψε από την γλυπτική επεξεργασία του φυσικού εδάφους.

Άρθρο από το τεύχος Hotel Design Φθινόπωρο / Χειμώνας 2024-2025, No35.
Πατήστε εδώ για να το διαβάσετε δωρεάν:
https://www.hoteldesign.gr/hotel-design-trends/hotel-design-magazine-and-guide-autumn-winter-2024-2025/