Οι υπερβολικές απαιτήσεις των φημισμένων εστιατορίων της Νέας Υόρκης
Ειναι μια δύσκολη εμπειρία να έχει κανείς στην ιδιοκτησία του ένα εστιατόριο στη Νέα Υόρκη, ενώ οι απαιτήσεις είναι τεράστιες.
Επίσης, κάθε εποχή παρουσιάζει τις δικές τις δυσκολίες και τα δικά της εμπόδια, αφού για παράδειγμα τους καλοκαιρινούς μήνες οι πολίτες προτιμούν πιο δροσερά κλίματα, γεγονός που σημαίνει μεγαλύτερα έξοδα και μικρότερα έσοδα για τα εστιατόρια. Ακόμη, τα τρόφιμα είναι περισσότερο ευαίσθητα στις υψηλές θερμοκρασίες, ενώ οι ιδιοκτήτες των κτιρίων ζητούν μεγαλύτερα ενοίκια από τους εστιάτορες. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την μεγάλη πίεση των ιδιοκτητών των εστιατορίων να αντιμετωπίσουν και να προσαρμοστούν στις δύσκολες εποχές, αλλά και να διατηρήσουν, αν όχι να αυξήσουν, τα κέρδη τους με καινοτόμους τρόπους.
Πολλά φημισμένα εστιατόρια έχουν δημιουργήσει τις δικές τους τάσεις, τους δικούς τους κανόνες, και έχουν τις δικές τους απαιτήσεις, όσο υπερβολικές ή παράλογες μπορεί αυτές να ακούγονται. Ενδεχομένως, μάλιστα, αυτές να είναι και το κλειδί της επιτυχίας, σε μια εποχή που η πλειοψηφία των εστιατορίων -που ανοίγουν στη Νέα Υόρκη- κλείνουν μόλις στο πρώτο έτος λειτουργίας τους.
Εδώ, λοιπόν, παρουσιάζονται, από το foodrepublic.com, μερικές από τις υπερβολικές αυτές απαιτήσεις των φημισμένων εστιατορίων της Νέας Υόρκης.
1. Το μενού δεν δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα.
Πολλά είναι τα εστιατόρια που δεν θέλουν να διαρρεύσει ούτε το κόστος, αλλά ούτε και τα πιάτα που συμπεριλαμβάνονται στο μενού. Μπορεί στο πελατειακό κοινό να ακούγεται παράλογο, αλλά δεν επιτρέπεται ούτε στο προσωπικό, ούτε στους πελάτες, να το δημοσιεύσουν στο διαδίκτυο.
2. Ορισμένα εστιατόρια χρεώνουν επιπλέον συγκεκριμένα υλικά που συμπεριλαμβάνονται σε ένα πιάτο, ή κάποιο άλλο πιάτο που ο πελάτης θεωρεί “κέρασμα”.
Για παράδειγμα, όταν ο σερβιτόρος ρωτά τον πελάτη αν θα ήθελε να του προσφέρει λίγο σπιτικό ψωμί, ή κάποιο άλλο μικρό πιάτο πριν τα ορεκτικά, σε καμία περίπτωση ο τελευταίος δεν περιμένει ότι αυτό θα του κοστίσει παραπάνω…
3. Τα εστιατόρια προσφέρουν λιγότερα “χαρακτηριστικά” πιάτα συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, στην περίοδο Restaurant Week.
Η Restaurant Week είνα μια εκδήλωση κατά την οποία δίνεται η ευκαιρία σε περισσότερους πελάτες να απολαύσουν ένα γεύμα σε ένα εστιατόριο που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσαν, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Ωστόσο τα εστιατόρια αυτά δεν είναι καθόλου πρόθυμα να δώσουν μισοτιμής τα πολύτιμα πιάτα τους, σήμα κατατεθέν του εστιατορίου.
4. Αυξανόμενη απαίτηση αριθμού πιστωτικής κάρτας κατά την κράτηση ενός τραπεζιού.
Οι ιδιοκτήτες, δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν ότι θα χάσουν την ευκαιρία να βγάλουν κέρδος από ένα τραπέζι, εάν αυτό έχει κρατηθεί και τελικά οι πελάτες δεν έρθουν ποτέ. Για το λόγο αυτό, ζητούν εκ των προτέρων τον αριθμό της πιστωτικής κάρτας του πελάτη, ο οποίος θα χρεωθεί ακόμη και αν δεν καταφέρει να απολαύσει το τραπέζι του στο εστιατόριο αυτό.
