Η Covid-19 δημιούργησε την ανάγκη για διαφορετικές ξενοδοχειακές εμπειρίες. Με βάση τη νέα κανονικότητα, ο ορισμός της φιλοξενίας έχει αποκτήσει ένα νέο νόημα, αυτό της άνεσης, της ασφάλειας και της απόδρασης.

Η νέα εποχή του κωρονοϊού έχει αλλάξει τα ταξίδια και ιδιαίτερα το χώρο της φιλοξενίας. Το ξενοδοχείο design αναζητά συνδυασμένες λύσεις σχεδιασμού, ωστόσο είναι σημαντικό οι σχεδιαστές να βρουν τρόπους να πληρούν τα νέα πρότυπα υγιεινής και καθαριότητας, καθώς και να καλύπτονται οι ανάγκες του σύγχρονου ταξιδιώτη. Αυτό απαιτεί δημιουργική σκέψη για το πώς η “διάταξη” και η “επιφάνεια” μπορούν να συνεργαστούν, για μια βέλτιστη εμπειρία επισκέπτη, που να διατηρεί τη φιλοξενία πραγματικά “φιλόξενη”. Είτε πρόκειται για ένα μπουτίκ ξενοδοχείο 30 δωματίων, είτε για μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα 300 δωματίων, η σχεδίαση των εσωτερικών χώρων -ιδίως στη εποχή του κορωνοϊού- αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση για ένα σχεδιαστή!

OLD IS THE NEW MODERN

Πώς να συνδυάσεις το παλιό με το σύγχρονο;

Με την πανδημία, και την γενικότερη κοινωνικο- οικονομική κρίση που προκάλεσε, ήρθε στην επιφάνεια η ανάγκη για μεταποίηση παλιών αντικειμένων σε αντίθεση με την αντικατάστασή τους.
Το 2022, αλλά και αργότερα, αναμένεται να υπάρξει ένα γενικότερο κύμα μετατροπών, αποκαταστάσεων, επανατοποθέτησης και αναπαλαιώσεων.

Ο σύγχρονος επισκέπτης, ως άτομο με οικολογική συνείδηση επιζητά έναν χώρο με εναλλακτικά αντικειμένα και επίπλα. Προφανώς, πρόκειται για μια παλαιότερη τάση, η οποία όμως θα κυριαρχήσει κατά την δημιουργική προσέγγιση του interior design. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οχήματα που πλέον σε πολλούς χώρους χρησιμοποιούνται ως γλάστρες ή παλαιά βαγόνια τρένων που χρησιμοποιούνται ως σουίτες πανέμορφων ξενοδοχείων, στο εξωτερικό.

Το κλειδί εδώ για την επιτυχημένη εφαρμογή της τάσης αυτής είναι η σκέψη έξω απ’το κουτί. Δεν χρειάζονται περιορισμοί κατά την δημιουργία μιας νέας ιδέας.

Αισθητική ή στάση ζωής;

Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν πρόκειται μόνο για μία νέα αισθητική αλλά και για μία νέα φιλοσοφία. Τα αντικείμενα του παρελθόντος, παρά τις φθορές, έχουν μία ιδιαίτερη αισθητική και συναισθηματική αξία, γι’αυτό και πρέπει να διατηρηθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν.

Στην αρχιτεκτονική, βλέπουμε να κυριαρχεί το βιομηχανικό – αστικό στυλ με κύρια οικοδομικά υλικά το
τούβλο, το σίδερο και το γυαλί. Ορατοί σωλήνες σε τολμηρά χρώματα και γυμνές λάμπες συνθέτουν ένα
φαινομενικά ατημέλητο σκηνικό που ολοκληρώνεται με μία ιδιότυπη διακόσμηση, η οποία ουσιαστικά αποτελεί μία εκμοντερνισμένη απόδοση της vintage αισθητικής.

Ξύλινες επιφάνειες με εμφανείς φθορές και ακατέργαστα υλικά. Έπιπλα που βλέπαμε μόνο στο σαλόνι της γιαγιάς μας, συνδυάζονται με – διαφορετικά μεταξύ τους – εμπριμέ υφάσματα. Τοίχοι διακοσμημένοι με ασπρόμαυρες φωτογραφίες και πορτρέτα προσωπικοτήτων του μουσικού και κινηματογραφικού στερεώματος των προηγούμενων δεκαετιών. Έπιπλα εποχής και ρετρό υφάσματα. Παράξενα αξεσουάρ στα οποία κυριαρχούν τα ψυχρά χρώματα, καθώς και οι σκούροι και ανοιχτοί τόνοι του ξύλου. Έντονες αποχρώσεις στους τοίχους, που γίνονται καμβάς για την ανάδειξη διαφόρων vintage αντικειμένων. Το παράδοξο, ωστόσο, με αυτό το design είναι ότι ο συνδυασμός όλων αυτών των ανομοιογενών στοιχείων, προσδίδει τελικά μία αίσθηση συνοχής.

 

Άρθρο από το Περιοδικό Hotel Design Άνοιξη – Καλοκαίρι 2022, Τεύχος No.30
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ το τεύχος:
www.hoteldesign.gr/hotel-design-trends/hotel-design-magazine-and-guide-spring-summer-2022

Σχετικά Άρθρα: